Dat het stil was, zegt u?

Dat het een volledige maand zelfs héél stil was, zegt u?

Tja, ik beaam uw gelijk.

En het is niet dat ik het zo vréselijk druk heb, weet u wel? Zo van three jobs to go, een lief te verwennen en een hond haar beweging te gunnen? Of van volop-in-de-verbouwingen-zitten en elke avond volledig uitgeput in de zetel neervallen? Of van… ach, u begrijpt me wel. Het was vooral een heerlijk rustige vakantie.  Zo weinig mogelijk doen, behalve dan rondkuieren, nadenken, koers kijken (of wat dacht u?) en de nodige voorbereidingen doen voor de nakende verhuis.

Dat neemt niet weg dat er de voorbije maand heel wat gebeurd is.  De Tour de France van dit jaar had qua amusementsgehalte veel weg van een tragikomedie, en bijna van Shakespeariaanse allures: de koning die als een dief in de nacht vertrekt, een veeg teken aan de wand dat het wantrouwen in de wielersport in die mate gegroeid is dat het vermoeden van onschuld er al lang niet meer geldt.  En waar zodanig geknoeid wordt bij de controlerende organisaties dat iemand die volgens de regels van die organisatie niet eens had mogen starten wegens net wat teveel gemiste controles (om precies te zijn zelfs maar één, maar dan wel minder dan 45 dagen voor de start van de Ronde. Volgens de regels is het dan byebye startrecht), toch nog lustig meepeddelde in het peloton.  Tot hij als een dief in de nacht ervandoor moest.

Soit, Steegmans won in Gent, Boonen won tweemaal en nam en passant ook het groen mee.  Fijne koers, dus.

Chauvinist, ikke.

Jaja.

En het huis, waarvan we de sleutels de 6de van deze maand hebben gekregen. Dat huis zag er eind vorige week op de benedenverdieping uit als een ruïne, maar is nu in het bezit van een nieuwe achterbouw en een nieuwe, vree sjieke vloer. Alleen die muren, die blijven me maar tegensteken, en lief en ik raken er niet echt uit wat we ermee moeten doen: gyproc erover (wat ik zo “gemakkelijk” vind, maar wel een pak goedkoper) of nieuw plamuur erover (een dure grap).

En het kot staat hier nu vol met dozen die popelen om de komende dagen trappen af-en-op gesleurd te worden. Mijn armen juichen!